Interview met Nick, 16 jaar, Robotime-modelbouwer in het autismespectrum

Nick heeft een gecombineerde diagnose van PDD-NOS en ADHD type 3.

PDD-NOS is een ontwikkelingsstoornis die valt onder het autismespectrum. Mensen met PDD-NOS vertonen beperkte en repetitieve gedragspatronen en hebben moeite met sociale interactie en communicatie. Bij ADHD type 3 zijn zowel symptomen van aandachtstekort als hyperactiviteit/impulsiviteit aanwezig. Dit betekent dat de persoon zowel moeite heeft met concentratie en aandacht als met rustig blijven en impulsief gedrag vertoont.

Nick volgt speciaal middelbaar onderwijs omdat daar verminderde prikkels zijn, waardoor zijn dagelijks leven niet sterk wordt beïnvloed door zijn autisme en ADHD. Zijn ouders proberen zijn dagelijkse routine zo regelmatig mogelijk te houden en bereiden hem voor op wat er gaat gebeuren, waardoor ze rust in zijn leven kunnen brengen.
Nick vindt ontspanning in muziek; op school draagt hij bijna de hele dag een koptelefoon om geen prikkels te hebben en thuis knutselt hij graag, vooral met bouwwerken van karton en hout. Daarnaast speelt hij ook graag spelletjes op zijn tablet.

We vroegen de familie eens wat te vertellen over hun leven met Robotime-modelbouw.

Monique: Goedemorgen Nick, het is fijn om de kans te krijgen, om met jou te praten over jouw passie voor modelbouw. Laten we meteen van start gaan. Hoe ben je eigenlijk begonnen met modelbouw?

Nick: Hoi! Ik ben eigenlijk begonnen met bouwpakketten van karton. Mijn moeder maakte zelf al bouwpakketten, maar ik vond het eerst niets voor mij. Toen ontmoette ze Wendy van Robotime Nederland, op de KreaDoe beurs en nadat ik het sterrenstelsel pakket van haar kreeg, was ik meteen verkocht. Ik was helemaal enthousiast.

Monique: Dat klinkt als een fantastische start! Hoe ervaar je het bouwproces zelf?

Nick: Het bouwen geeft me echt rust. Het is alsof alle prikkels van de dag gewoon verdwijnen zodra ik aan het bouwen ben. Ik vind het heerlijk om te zien hoe alles in elkaar past, vooral omdat ik vaak al precies weet hoe een onderdeel in elkaar gezet moet worden door mijn fotografisch geheugen.

Monique: Dat is echt interessant. Hoe vind je de balans tussen het nauwkeurig werken aan een project en het geduld dat daarvoor nodig is?

Nick: Soms is het lastig, vooral bij het uitdrukken van het hout uit de platen. Ik heb soms te weinig geduld en wil te snel gaan, maar dat is iets waar ik aan werk. Ik vind wel dat als je ergens aan begint, je het goed en netjes moet afleveren. Dus ik probeer geduldiger te zijn.

Monique: Begrijpelijk. Hoe heeft modelbouw jou geholpen in je dagelijks leven?

Nick: Modelbouw helpt me echt om te ontprikkelen na een drukke dag. Het is alsof alle stress gewoon van me afglijdt zodra ik aan het bouwen ben. Het is mijn manier om tot rust te komen en te ontspannen.

Monique: Dat klinkt als een geweldige uitlaatklep. Heb je nog plannen voor toekomstige Robotime-projecten?

Nick: Zeker! Ik heb nog een hele lijst met projecten die ik wil doen, zoals de mechanische vlinders en het bloemenpakket, de koets, en de secret garden. Ook de airplane en de chocolate factory lijken me cool om te maken. Dus ja, ik ga zeker nog meer projecten doen.

Monique: Tot slot, heb je nog een tip voor mensen in het spectrum die willen beginnen met modelbouw?

Nick: Absoluut! Mijn tip is om gewoon te beginnen met een simpel pakket en het uit te proberen. Het biedt echt veel rust in je hoofd en het is gewoon heel erg leuk om te doen.

Monique: Bedankt, Nick, voor dit inspirerende gesprek. Het was super om meer te horen over jouw passie en ervaringen met modelbouw.

Nick: Graag gedaan! Het was leuk om erover te praten.